كوچه‌های ما پر از شهيد است

كوچه‌هاي ما پر از شهيد است كوچه‌هاي شهر و روستاي ما و شما پر است از شهيد. اين شهيد، پدري، مادري، همسري، فرزندي، همكلاسي، همرزمي، هم‌محله‌‌اي دارد كه از او حداقل به اندازة يك صفحه، ياد و خاطره‌اي دارند. خاطراتي كه كم‌كم از يادها مي‌روند و با رفتن اين نزديكان نيز ... با تمام تلاشي كه براي ثبت اين «گنجينه تمام نشدني» صورت گرفته است، هنوز بسيارند رزمندگاني كه سالها در مناطق مختلف جنگيده‌اند، مادراني كه سالهاست با عكس فرزندشان زندگي مي‌كنند، دوستاني كه وقتي آلبوم عكسهايشان را ورق مي‌زنند اهل خانواده را براي ديدن عكس دوست شهيدشان دعوت مي‌كنند، فرزنداني كه در خيالشان در آغوش گرم پدر به خواب مي‌روند، اما خاطره‌هايشان ثبت نشده است. ثبت اين حجم گستردة خاطرات، تنها و تنها به نهضتي عمومي محتاج است. در اين ميان مساجد مي‌توانند محور عمده كار باشند و ثبت خاطرات «رزمنده»هاي محله و مسجد تا خانواده و دوستان «شهدا» را بر عهده بگيرند. مدارس، دانشگاهها، ادارات، اصناف،‌ حوزه‌هاي علميه و... همه و همه مي‌توانند گوشه‌اي از كار را به‌دست بگيرند. «امتداد» براي كمك به پيشبرد اين جريان، از اين پس در هر شماره ستوني را براي آموزش «ثبت خاطرات شفاهي جنگ» اختصاص خواهد داد و از همين شماره صفحه‌اي را براي تلاشهاي تجربي مخاطبان در اين جهت در نظر مي‌گيرد. اميد است عزيزاني كه در بخش نويسندگان افتخاري نشريه مشاركت جسته‌اند، با نيم نگاهي به اين ستون و تلاشي در اين راستا، علمدار اين نهضت شوند. ان شاء الله دستگاههاي مرتبط نيز به جمع‌آوري و تدوين اين تلاشها همت گمارند. خاطرة زير را يكي از مخاطبان نشريه براي ما فرستاده كه دربارة دايي شهيد اوست. اين تلاش، هر چند كوچك و محدود بوده و به تكميل و توضيح بيشتري نياز دارد، اما براي آغاز و فتح باب اين زمينه، مي‌توان از اين كاستيها چشم پوشيد. خاطر‌اتي از شهيد صادق غفاري، به نقل از شهيد ابوطالب غفاري به‌كوشش: زينب غفاري در يكي از سفرهايي كه در گردان رزمي با هم بوديم، از ايشان به طور جدي خواستم كه عمو جان، اگر صلاح مي‌دانيد چون شما در عمليات آزادسازي خرمشهر شركت داشته‌اي، بهتر است كه برگردي؛ چرا كه در اين حمله فقط از خانوادة خودمان حدود بيست نفر در تيپ امام سجاد (ع) حضور دارند و اگر خداي ناكرده... ديگر كسي را نداريم. به‌خصوص اينكه شما از نظر معلومات الحمدلله چيزي كم نداري و در خانوادة خودمان بايد فردي مثل شما بماند و ماية افتخار و بركت براي مردم و خانواده باشد. در جواب گفتند: اباعبدالله(ع) كل خانواده‌اش در اين راه فدا شدند و خداوند امام سجاد(ع) را براي ادامة مأموريت مريض نگه‌داشت. ما كه از علي اكبر امام حسين(ع) بهتر نيستيم، از كجا كه زندگي در اين دنيا هدف و ارزشش از شهادت در اين راه بيشتر باشد و گفت: عمو جان، اصرار به برگشت من مكن، چرا كه برايم روشن است كه ديگر در محضر اباعبدالله و فرزندانش سرافراز خواهم بود و هيچ‌گونه پشيماني نخواهم داشت و سفارش مي‌كنم كه هر كس توان دارد بيايد جبهه كه هيچ نعمتي بهتر و هيچ دانشگاهي بالاتر و با عظمت‌تر از آن نيست.  شهيد بزرگوار ابوطالب غفاري، همچنان كه اشك در گوشه چشمانش حلقه زده بود دربارة شهيد صادق سخن مي‌گفت: در منطقة عمليات فكه، بعد از عمليات، تكيه داده بودم به تخته‌سنگي، كه ديدم صادق آمد؛ با چهره‌اي سرشار از ايمان، لبهايش كبود شده بود از تشنگي و سنگيني ابزار جنگ كه به غير از كوله‌پشتي، مهمات جنگ را نيز با خود حمل مي‌كرد. بلند شدم، رويش را بوسيدم و كمي آب داشتم كه به ايشان دادم. از آن جايي كه دوستش داشتم ناراحت شدم و گفتم: عمو جان، تحمل اين سختي، از قدرت جواني شما نيست، اين از ايمان و تقواي شماست. گفت: عموجان، ناراحت نشو، هر چه را ساير رزمندگان بر اثر خستگي از بار خود بيرون ريخته بودند، همين‌طور كه مي‌آمدم جمع كردم. آخر اينها همه مال بيت المال است!

جام نیوز

نظرات شما عزیزان:

801

ساعت22:31---22 مهر 1391

[وب سایت]

باز هم سلام.

مشکل هاست برطرف شد.

لینک شما با افتخار در کنار لینک های دیگر قرار گرفت . التماس دعا.
پاسخ:یا حق همسنگر

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: