به سخنرانی درهیئت اهمیت دو چندان بدهید

نه سخنرانی و نه مداحی نباید طولانی و خسته کننده باشد. قدیم آقای فلسفی فقط یکی دو دقیقه روضه می خواندند که همان یکی دو دقیقه تمام مجلس را به هم می ریخت! در این مجالس جوان ها مسئولیت داشته باشند…

آیت الله سید محمود مجد، از علمای تهران و از روحانیون سرشناس و مبارز پیش و پس از انقلاب است. وی پس از انقلاب، سال های متمادی در مسئولیت های گوناگون مشغول به فعالیت های علمی و اجرایی بوده است. هم اکنون تولیّت مجموعه حوزه های علمیه باقرالعلوم (ع) و چند حوزه علمیه دیگر با ایشان است. فعالیت های تبلیغی و فرهنگی ایشان ماندگار و قابل تقدیر و در حافظه تاریخی اهالی تهران محفوظ است.

گفتگویی پیرامون «هیئت» و «مجالس عزاداری» با ایشان داشتیم که تقدیم می شود.

*****

جناب مجد، لطفا از شروع تحصیلات حوزوی خود و اولین منبری که رفتید بگویید

 ابوی مرحوم ما ۵۰ سال در تهران امام جماعت بودند. اهالی تهران با ایشان مأنوس بودند. من ۱۳ سالم بود مشهد رفته بودم. حاج آقای ما در صحن امام رضا(ع) من را معمّم کردند. آن موقع من هنوز محاسن در نیاورده بودم!

اولین منبرهای بنده در قم بود. آن موقع مجمعی بود که طلاب تهرانی تشکیل داده بودند؛ در شب های پنجشنبه جمع می شدیم و تمرین منبر می کردیم. مطلبی به عنوان محتوای منبر تعیین می شد و به ترتیب منبر می رفتیم.

ابوی ما هم هر وقت مسافرت می کردند من به جای ایشان اقامه نماز در مسجد می کردم و شب ها بعد از نماز، منبر هم می رفتم. این زمان دیگر ۱۷-۱۸ سالم بود.

 «هیئت» به وضوح یک پدیده «مذهبی-اجتماعی» است. از سویی آیینی مذهبی تلقی می شود و از سوی دیگر نهاد و جامعه ای مشخص است. شما از «هیئت خوب» چه تعریفی دارید؟ هیئت ایده آل چه ویژگی هایی دارد؟ و آیا الان هیئات ما مطابق با موازین ایده آل و اسلامی هستند؟

مطلبی که به عنوان یک آفت – احتمالا – شناخته می شود ، این که ما شاهد اُفول نقش روحانیون در برخی هیئت ها هستیم. به نحوی که بعضی هیئات وبرخی هیئتی ها به سخنرانی در برنامه خود اهمیت نمی دهند . این مطلب را چگونه ارزیابی می فرمایید؟

یکی از ضایعات مهمِ هیئات این است . این نقشه دشمن است.

یعنی این امر را طراحی شده ی دشمن تلقی می کنید؟

بله. حتما همین طور است. این الان مشخص شده است. الان استکبار به صورت نامرئی این کار را انجام می دهد. حتی در مراسم ختم هم، این طور شده است. بنده ۱۲ سال در مرکز رسیدگی به امور مساجد فعالیت می کردم. آن موقع ها بخشنامه کرده بودم مجالس ختم بدون روحانی برگزار نشود. اما خب، به طور مناسب اجرا نشد. لذا الان هم هست این پدیده. بعضی هیئت ها فقط به نوحه خوان اکتفا می کنند. این ضایعه است. این باعث می شود بینش نباشد.

دیگر این که سخنران های غیر روحانی هم غیر متخصص هستند. تخصص می خواهد. روحانی می خواهد. این کار انحراف می آورد. سخنرانی افراد غیر روحانی درست نیست. تخصص حوزوی می خواهد به طور قطع. در حوزه قم و تهران افراد برای منبر و سخنرانی به طور تخصصی تربیت می شوند. دشمنان نامرئی ما این کار را طراحی کرده اند. این حیله دشمن است. کاملا واضح و آشکار است.

البته مقداری از اشکال ها هم متوجه روحانیون است. اما هیئات باید روحانیون را از منبع خاص خود بخواهند نه هر روحانی ای را. باید روحانیون سرشناس و از جاهایی مثل دفتر تبلیغات اسلامی و سازمان تبلیغات بخواهند. خودشان نروند به سلیقه خود انتخاب کنند. نمی شود. باید آدم کارشناس و متخصص را پیدا کنند.

در آخر اگر نکته ای هست بفرمایید.

باید رسانه ها این مسائل را اجرا کنند. امام در اول انقلاب فرمودند کسانی که در حضور روحانی به امام جماعت غیر روحانی در مسجد اقتدا می کنند، نمازشان باطل است. باید در رسانه ها از روحانیون با سواد استفاده کنند. دلیل ندارد از غیر روحانی استفاده کنند. این درست نیست واقعا. مانند یک پزشک غیر متخصص است. این نیز باید کنترل شود. باید برای مردم ارزش قائل شد. اسلام منهای روحانیت یعنی پزشکی  منهای پزشک. باید دقت کرد. باید روحانی شناخته شده استفاده شود. هیئت و جلسه ای که روحانی مبرّزی داشته باشد قطعا هدایت می شود.

منبع:عقیق

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: